Boeing 747-400

Boeing 747-400

Boeing 747-400 to przedostatnia wersja szerokokadłubowego samolotu pasażerskiego 747.

Dane techniczne 747-400:

Załoga: 2

Ilość siedzeń: 524 (dwie klasy); 416 (3 klasy)

Długość: 70,6 metrów

Rozpiętość skrzydeł: 64,4 m

Wysokość: 19,4 m

Masa własna: 178 756 kg

Maksymalna masa startowa: 396 890 kg

Prędkość przelotowa: Mach 0,85 (918km/h)

Prędkość maksymalna: Mach 0,92 (988km/h)

Maksymalny zasięg: 13 450km

Pojemność zbiorników: 216 840 l

W październiku 1985 roku Boeing Commercial Airplanes ogłosił powstanie 747-400. W porównaniu do wersji 747-300 - model 400 ma szersze zakończenia skrzydeł, winglety i system komputerowy nie wymagający obecności mechanika pokładowego podczas lotu. Mimo przedłużenia skrzydeł - ich waga została zmniejszona poprzez użycie do ich budowy stopów aluminiowych. Zamontowano również dodatkowy zbiornik paliwa w stateczniku poziomym, bardziej wydajne silniki oraz innowacyjny wystrój kabiny pasażerskiej zapewniający wyższy komfort lotu. 747-400 charakteryzuje się dwa razy dłuższym pokładem górnym, w porównaniu do wersji podstawowej.

Pierwszy lot 747-400 odbył się 29 kwietnia 1988 roku. 26 stycznia 1989 trafił do pierwszego klienta - amerykańskich linii lotniczych Nortwest Airlines i wszedł do służby 9 lutego na trasie Minneapolis - Phoenix.

Warianty 747-400:

747-400

747-400 jest zmodyfikowaną wersją 747-300 ze zwiększoną rozpiętością skrzydeł, wingletami oraz ulepszonymi silnikami i kokpitem. W 1989 roku linie lotnicze Qantas ustanowiły rekord świata pokonując 747-400 bez przerwy dystans pomiędzy Londynem a Sydney (18 000km) w czasie 20 godzin i 9 minut.Lot odbył się bez pasażerów i załadunku.

Produkcja 747-400 oficjalnie ustała 15 marca 2007, poprzednie 4 egzemplarze będące w trakcie realizacji zostały odwołane przez Philippine Airlines. Ostatnie 747-400 zamówiły China Airlines w listopadzie 2002, natomiast ostatni pasażerski 747-400 został złożony i dostarczony w 2005 roku. To był 1 358 Boeing 747.

747-400F

Wersja towarowa, z krótszym górnym pokładem. Projekt kadłuba zaczerpnięty został z wersji 747-200F. Pierwszy lot odbył się 4 maja 1993 roku, werja weszła do służby 17 listopada 1993 roku w barwach linii Cargolux Airlines. Do ważniejszych odbiorców tej wersji 747-400 należą: Atlas Air, Cargolux, China Airlines, Korean Air, Nippon Cargo Airlines, Polar Air Cargo i Singapore Airlines.

747-400F może przyjmować ładunki do 12 metrów co umożliwia otwierany do góry nos maszyny. Do listopada 2009 Boeing dostarczył 126 maszyn tego typu. Ostatnim odbiorcą były japońskie linie Nippon Cargo Airlines.

747-400M

Wersja pół-pasażerska, pół-towarowa. Tylną połowe głównego pokładu zajmuje przestrzeń towarowa, tuż za lewym skrzydłem znajdują się drzwi załadunkowe, dopasowane do kadłuba. Wyprodukowano 61 samolotów w tej wersji, ostatni został dostarczony holenderskim liniom KLM 10 kwietnia 2002 roku.

747-400ER

 Wersja o zasięgu przedłużonym o 805km bądź z ładunkiem większym o 6 800kg, co możliwe było dzięki dodaniu dwóch bądź jednego (zależnie od zamówienia) zbiornika paliwa. 28 listopada 2000 australijskie linie lotnicze Qantas zamówiły sześć maszyn tego typu, pierwsza rozpoczęła łużbę 31 października 2002 roku.

747-400ERF

  Zmodyfikowany 747-400ER włączony do służby 30 kwietnia 2001. Budową maszyna podobna jest do 747-400F, jednak ma znacznie zwiększoną pojemność cargo. Maksymalna masa startowa wynosi 412 000kg, a maksymalny załadunek 112 760kg. W trybie zamówienia linie lotnicze mogą wybrać pomiędzy dodatkowymi 9 980kg załadunku bądź zwiększonym zasięgiem do maksymalnego czyli o 972 km więcej niż wersja podstawowa 747-400. Maksymalny zasięg samolotu wynosi 9 200km - około 525km więcej niż pozostałe 747-400. Ponadto 747-400ERF ma wzmocniony kadłub, części skrzydeł, podwozie, a także nowe, większe opony.

Boeing dostarczył 40 maszyn tego typu. Ostatni egzemplarz trafił do odbiorcy 22 grudnia 2009 roku.

747-400LCF

Specjalna wersja 747-400 służąca do przewożenia części swojego następcy Boeing'a 787 Dreamliner'a od dostawców z całego świata. 13 października 2003 roku Boeing ogłosił, że z powodu budowy B787 zmodyfikuje 3 pasażerskie maszyny 747-400 wg projektu 747-400LCF. LCF ma wypukły kadłub podobny do maszyn takich jak: Super Guppy czy Airbus A300-600ST Beluga, które również stosowane są do przewożenia skrzydeł i kadłubów produkowanych maszyn pomiędzy podwykonawcami i fabrykami producentów. 747-400LCF zabiera na pokład trzy razy więcej ładunku niż 747-400F. Ostatecznie w czerwcu 2006 pierwsza maszyna została ukończona. Boeing nadał maszynie nazwę Dreamlifter, co było nawiązaniem do budowanego w owym czasie Dreamliner'a.

Pierwszy lot testowy odbył się z międzynarodowego lotniska na Tajwanie Taoyuan International Airport - 9 września 2006 roku. Dwa z trzech 747-400LCF rozpoczęły służbę w 2007. Dzięki tej maszynie terminy dostawy skrzydeł (budowanych w Japonii) skróciły się z 30 dni do 8 godzin.

Wartość 747-400: 234 - 268 mln $ (zależnie od wersji)

Ogółem zostały wyprodukowane 694 maszyny typu Boeing 747-400.

Odbiorcy 747-400 to m.in.:

British Airways

Korean Air

Japan Airlines

Lufthansa

Air New Zealand

Air France

Air India

Delta Air Lines

Qantas

Singapore Airlines

United Airlines

KLM

   i wielu innych

Źródło: boeing.com, en wikipedia, airliners.net